Antilop Ailesinden Ceylan

Keçiden küçük, güzel gözlü bir antilop çeşididir. Daha çok çöllerde yaşar, boyu 1,15 – 1,50 m kadardır. Çoğulukla sarı, kum renginde olur. Boynuzları, yay biçimindedir. Erkeklerin boynuzları, dişinin boynuzlarına oranla daha kuvvetlidir. Göz pınarlarından, üst dudağına doğru inen kara çizgiler vardır. Bu çizgiler, ceylanın gözlerini olduğundan daha iri ve  güzel gösterir. Bu özelliğinden dolayı ceylan şiirlerde ve şarkılarda bile anlatılır. «Ahu» «Gazal» gözlü deyimleri de buradan gelmektedir (Ahu Farsça da, Gazal da Arapça da «Ceylan» anlamına gelir.

Ceylanın Ana vatanı:

Ceylanın anayurdu Kuzey Afrika’dadır. Kimi zaman Batı Asya bozkırlarında da yaşar, görülür. Çoklukla, sürüler halinde dolaşırlar. Erkek, dişi ve yavrulardan meydana gelmiş üçlü topluluklar halinde de yaşadıkları görülür. Erkek ceylanlar, yırtıcı hayvanlardan korunabilmek için, çoğunlukla 50 – 60 ceylanlık sürüler halinde gezerler. Ceylanın rengi, bulunduğu yerlerde gizlenmesini kolaylaştırır. Avrupalı avcılar, ceylan sürülerini ancak 1 km uzaktan fark edebilirler.. Yerliler ise 7 – 8 km uzaktan, ceylan sürülerini seçebilirler.

Ceylanlar, öğleden sonraları, bir yere çekilip, geviş getirirler. Bu arada, içlerinden birini nöbetçi  bırakmayı da ihmal etmezler. Nöbetçi ceylan hem otları, hemde çevredeki düşmanları kollamakla görevlidir. Ceylanlar, tehlikeyi sezince , kaçıp kendilerine yeni bir sığınak aramaya koyulurlar. Ceylanlar, çok hızlı koşabilir, erkekler dişileri korur. Ceylan, aslında, sanıldığı kadar da korkak değildir, insanlara saldırdıkları hiç bir zaman görülmemiştir. Erkek ceylanlar, dişiyi elde edebilmek için, aralarında dövüşürler. Dişi ceylanın gebelik süresi 5 – 6 ay kadar sürer. Bir tek yavru doğurur, yavrusunu bir yıl boyunca yanından hiç ayırmaz.

Ceylan Avları:

İnsanlar, ceylanı, daha çok eti ve derisi için avlarlar. Kuzey Afrika’da ateşli silahlarla, orta Afrika’da tuzaklarla, İran’da da kuş ve köpeklerle ceylan avına çıkılır. Ceylan yavrularını evcilleştirip beslemek kolaydır. Yalnız, Avrupa gibi soğukça ülkelerde, bunları şiddetli ısı değişikliklerinden korumak gerekir.