Elazığ’ın coğrafi özellikleri

Elazığ Fırat nehri

Elazığ, Doğusunda Bingöl, batı ve güney batısında Malatya, kuzeybatısında Erzincan, Kuzeyinde Tunceli, güneyinde Diyarbakır vardır.

Coğrafi konumu: 40° 21″ ve 38° 30″ doğu boylamları ile 38° 17″ ve 39° 11″ kuzey enlemleri arasındadır.

Yüzölçümü: 9. 153 km²

İlçeleri: Ağın, Baskil, Karakoçan, Keban, Maden, Palu, Sivrice.

Bucak sayısı 23, köy sayısı 589.

Toprakları: %57,2 dağlar, %14,9 ovalar, %1 yaylalar, %26,8 platolar.

Dağları; Doğu Toroslar, Munzur dağları, Hasan dağı, Bulutlu dağı, Karga dağı, Gökdere dağı, Karaboğa dağları, Akdağ.

Ovaları: Elazığ (Harput) ovası, Uluova, Kuzuova, Behramaz ovası, Palu ovası.

Akarsuları: Murat suyu, Peri çayı, Haringet çayı, Fırat ırmağı, Behramaz deresi.

Gölleri: Hazar gölü, Keban baraj gölü, Cip baraj gölü.

Bitki örtüsü: Elazığ iç Anadolu step alanı ile Doğu Anadolu yüksek plato step alanı arasında kalmaktadır. Egemen ağaç türü meşedir. Küçük alanlarda bozuk nitelikteki korulara rastlanır. Elverişli yerlerde kızılağaç, dişbudak, karaağaç, çınar, ceviz, ardıç ağaçları bulunur.

Elazığ adı nereden gelmiştir:

Elazığ tarihte yazılı olarak kaydedilen ilk adı Osmanlılar zamanında kullanılan “Mezra” dır. Kente Abdülaziz zamanında Aziz’in yaptırdığı kent anlamına gelen Mamuret ül Aziz denmiş, sonraları aynı ad, daha kolay dile geldiği için Elaziz olarak değişmiştir. Cumhuriyetin ilk yıllarında kente “Azık Diyarı” anlamına gelen “Elazık” adı verildi Bu isim halk dilinde Elazığ olarak değişim gösterdi.

Tarihi ve doğal güzellikleri:

Hazar gölü, Zafran, Mürüdü suyu, Perçenç suları, Kolan kaplıcası, Harput kalesi, Meryem ana kilisesi, Ulu cami, Alacalı cami, Arap Baba mescidi, Sara Hatun cami, Dere hamamı.

Elazığ’ın tarihi kronolojisi:

M.Ö. 2000 Hititler

M.Ö. 1200 muşkiler

M.Ö. VII.yy. Persler

M.Ö. 66 Romalılar

395 Bizanslılar

1087 Çubukoğulları

1115 Artukoğulları

1234 Selçuklular

1243 İlhanlılar

1465 Akkoyunlular

1507 Safeviler