Uzay yarışının başlaması ve tarihi

Uzayda bir yapma Uydu görünümü

ikinci dünya savaşından sonra Amerikalılar ve Ruslar, Alman roket tesislerini de, Alman roket bilginlerini de ülkelerine götürdüler. Kendi uzmanları ve füze konusunda bilgi birikimleri ile füzelerin geliştirilmesine çalıştılar. İlk hedef, daha büyük hız daha büyük menzil idi. Büyük hız ve uzun menzil, askeri amaçlar içinde, uzay yolculuğunu başlatabilme içinde gerekli idi. 1947’de Amerikan hava kuvvetleri, Roket geliştirme merkezinde, insanlı uçuşa öncülük edecek ilk denemeyi yaptı: İçinde bitkiler bulunan yüksek irtifa balonunu uçurdu. Bir yıl sonra, sesten hızlı uçan Roket- Uçak Bell – XS başarı ile denendi. Bu uçak geliştirilerek  X – 15 roket uçağı yapıldı. 1948’de geliştirilmiş bir V – 2 füzesi ile 4,5. kg, ağırlığındaki bir maymun yüksek atmosfere fırlatıldı. Aynı yıl başka bir V- 2 roketi 375 km.’lik bir menzile ulaştırıldı. 1949 sonlarına doğru Amerikalılar, ilk büyük füze olan Viking- 1’i fırlattılar. Bundan sonra Aerobee füzesi ile maymun ve 11 fare gönderdiler. Bu füze 7000 km yüksekliğe ulaştı. Amerikalılar 1956’da Atlas füzelerini geliştirmeye başladılar. Bunların itme gücü diğerlerine göre daha güçlüydü. fakat bunların hiç biri yörünge de uçabilecek bir yapma uydunun özelliklerini taşımıyordu.

Ruslar öne geçiyor:

Amerikalılar acelesi olmayan bir programla füzelerini geliştirirken, Ruslar’da boş durmuyordu. fakat füze çalışmalarını gizli tuttukları için hangi aşamada olduklarını dünya kamuoyu bilmiyordu. Rusların 1956’dan itibaren, hele 1957’de ilk yapma uyduyu fırlatmaları açıklanınca, iki süper devlet arasında yarış kızıştı. Rusların imal ettikleri füzelerin genellikle katı yakıtlı olduğu biliniyor. fakat, ilk uzay çalışmalarında yararlandıkları Vostok serisinden füzeler de sıvı hidrojenle, bileşimi bilinmeyen  bir hidrojen verici madde kullandıkları sonradan öğrenilmiştir. Üç kademeli Vostok füzesinin tepkili motorları, 20 bin beygir kuvvetinde. Uzunluğu 38 metre, en geniş kademesinin çapı 10,31 metredir. Vostok füzesinden sonra Ruslar Voskhod ve soyuz füzelerini geliştirdiler. Rusların en büyük füzesi olan Soyuz’un boyu 48 metredir.

Füze çeşitleri:

Füzeler önce askeri  amaçlarla imal edilmişlerdi. Bu amaçla imal edilen füzeler, kısa, orta, uzun menzilli balistik füzelerdir. atom bombası da yaşayabilirler. Denizaltılara karşı kullanılan füzelerle, tanksavar ve uçaksavar füzeleri daha küçük çaptadır. Barışta kullanılan füzelerde genel olarak iki amaçlıdır. Bir amacı meteorolojik araştırmalar yapmak, diğer amacı da uzay keşiflerinde bulunmaktır. Bunların her biri bir öncekinden daha gelişmiş, daha büyük daha güçlüdür. Amerikalıların başlıca yaptıkları füzelerin başlıcaları güç ve büyüklük sıralarına göre şöyledir. Scout, Delta, TAD, Thor-Agena, tAt, Atlas Mercury, atlas – Agena, atlas – Centaur, titan II C. Satürn – 5.